Hoe herken je een narcist? Was er maar een scanapparaat die afging bij de narcist. Iedereen heeft narcistische kenmerken, welke hem nog niet tot een narcist maken. Dit artikel gaat over de echte narcist, waarbij het alarm van een scanapparaat af zou gaan. Benieuwd waar het scanapparaat op let?
Ik neem je mee in de ijdele wereld van de narcist. Ik vertel je de kenmerken van zijn extreem egocentrisme en wat zijn karakteristieke gedragingen zijn. Allemaal eigenschappen die je zou herkennen, maar wat als het er nou niet zo dik bovenop ligt? Wat als het allemaal wat subtieler is? Het zijn die kenmerken waarvan je moeder je ze eigenlijk had moeten vertellen toen je groter werd. Zekere waarschuwingssignalen. Het zijn de vijf manieren die de narcist gebruikt om zijn kwetsbaarheid te ontwijken en tevens de favoriete strategie van de narcist, volgens de Huffinton Post:
#1 Het projecteren van gevoelens van onzekerheid
#2 Angst voor emoties
#3 Een onsamenhangend gezinsverhaal uit verleden
#4 Heldenverering
#5 Grote behoefte aan controle
Van de Nederlandse bevolking is 10% narcist waarvan het merendeel man. Ik beperk mij dan ook tot de aanspreekvorm hem, hij en zijn. De mannen hebben een hoge positie, zijn enorm charmant en intelligent. Ze zijn succesvol in hun gebied en hebben een historie van vijandigheid op de werkvloer wat aan anderen lag. Ze hemelen je op en daar zijn de meeste mensen gevoelig voor. Is dat ook hetgeen waarom jij voor hem bent gevallen? Zijn vleierij?
De oorsprong van narcisme als woord, ligt in de Griekse mythologie. Het verhaal van Narcissus die voor straf verliefd werd op zijn eigen spiegelbeeld. Sigmund Freud heeft als eerste de term narcisme geïntroduceerd, gekoppeld aan dit verhaal.
De stoornis ligt vaak in de opvoeding waarbij het kind niet onvoorwaardelijk werd geaccepteerd. Er was geen sprake van valideren en serieus nemen. Deze biologische kwetsbaarheid (tekort aan serotonine) kan leiden tot onder andere onzekerheid, faalangst en narcisme. Het kind raakt zo teleurgesteld in de mensen om hem heen, dat hij besluit om ze niet meer te vertrouwen en alleen nog maar te investeren in zichzelf, zodat hij weet waar hij aan toe is.
Het is dus een persoonlijkheidsstoornis welke door diagnose naar boven kan worden gebracht. Een narcist liegt, bedriegt, verlaagt, negeert, beledigd, zuigt uit, controleert, etc. Kenmerkend voor deze persoonlijkheid is het nooit erkennen dat er iets mis is met hem en het altijd aan anderen ligt. Hij stelt zijn eigen verlangens centraal en daar moet alles voor wijken. Een passender term zou dan zijn Ziekelijk Egocentrisme, volgens Caroline Fransen.
Om narcisme tastbaarder te maken, heeft het kenmerken. Dus naast zijn vleierij waar hij jou mee gestrikt heeft, zijn er veel andere problemen waar je nu mee te maken hebt. Herken jij de narcist in je partner?
Kenmerken van de narcist
Door het egocentrisme van de narcist is er altijd wel sprake van pathologisch liegen. Alles voor de zelfbewondering. Het liegen is een gewoonte in het gedrag en kan dwangmatig zijn. Vooral als het verleden heeft bewezen dat het gunstig voor hem uitpakt. Uiteindelijk leeft de narcist de leugen en gaan fantasie en realiteit onlosmakelijk in elkaar over. Hij gelooft als eerste zijn eigen leugens alvorens hij deze de wereld in predikt. Deze rotsvaste overtuiging zorgt ervoor, dat anderen worden misleid en geloven in zijn eerlijkheid en oprechtheid.
Hij houdt zichzelf een soort spiegel voor met enkel de goede eigenschappen. Deze eigenschappen zijn aanwezig bij anderen in zijn omgeving om zijn eigen imago overeind te houden. Hij blijft om bevestiging vragen van dit imago en ziet jou als verlengstuk van zichzelf. Jouw gevoelens en gedachten doen er alleen toe als ze bijdragen aan zijn realiteit. Bijvoorbeeld dat je hem kan lezen en begrijpen zonder dat enige communicatie nodig is.
Als je dit zo leest, praat ik liever over een extreem egocentrisme. Ik bedoel, ze vinden zichzelf geweldig en leiden aan een grootheidswaanzin. Om maar mijn mond te houden over het feit dat ze bewonderd moeten worden en totaal geen inlevingsvermogen hebben in anderen. En het inlevingsvermogen wat ze lijken te hebben, is nep. Noem het maar een pseudo-empathie. Dit is enkel voor zijn eigen doeleinden.
Ik weet nog goed toen we bij onze relatietherapeut aan tafel zaten. Ik in tranen en hij onvermurmbaar in zijn stoel. Ze vroeg hem wat en of het iets met hem deed. Hij haalde ze zijn schouders op en antwoordde dat hij het niet leuk vond. Verder dan dat, kan hij ook niet komen. Hij heeft geen empathie.
Karakteristieke gedragingen
Naast deze kenmerken, kun je ook kijken naar karakteristieke gedragingen. Dus dingen die je opvallen in zijn handelen, dat wat hij doet of niet doet. Maar we focussen ons hier op hetgene wat hij doet, omdat dat makkelijker te registreren is in onze waarneming.
Zo zal hij zich gedragen als een kind van 5/6 jaar. Hij liegt om zijn zin te krijgen, net als manipuleren. Hij leert niet en zal niet veranderen. Ook zal hij alle eerlijke en oneerlijke middelen gebruiken om zijn doel te bereiken. Niets mag hem in de weg staan.
En als deze kern kenmerken nog niet voldoende zijn wil ik je nog een paar kenmerken meegeven. Gewoon punten, die nog extra bevestigend kunnen werken of niet:
- gebrekkig geweten
- nooit tevreden
- kennen geen schuldgevoel
- willen niet weten wat ze een ander aandoen
- heel gevoelig voor jouw kritiek
- enorm achterdochtig
- kunnen niet alleen zijn
- negatieve levensinstelling
- weinig plezier
- weinig tot niet geïnteresseerd in jouw wel en wee
- geïntereseerd in hun eigen doeleinden
De tweede was ongeveer een maandje oud, toen ik borstontsteking kreeg. De hele dag had ik 38,5 graden koorts en heb ik voor twee kinderen gezorgd. Om half 8 in de avond, toen de oudste sliep had ik mijn toen nog partner hierover een berichtje gestuurd en gevraagd of hij wat eerder thuis kon komen. Hij zou om 21 uur klaar zijn en met een half uurtje om half 10 uiterlijk thuis kunnen zijn. Om 23 uur kwam hij aanzetten. Het was belangrijker om na half 9 nog een paar koppen koffie te drinken, stiekem sigaretten te roken en contact met één van zijn minnaressen te hebben, bleek achteraf. Het deed hem niets wat hij een ander aan deed of ik het nu was of zijn kinderen. Geen geweten, geen schuldgevoel, wilde niet weten wat hij mij aandeed, niet geïnteresseerd in mijn gezondheid en enkel geïnteresseerd in zijn bezigheden buiten de deur.
Tot slot is er ook een Engelstalig artikel waarin een aantal uitspraken van de narcist worden opgesomd. Interessant om eens naar te kijken en te lezen. Het artikel is getiteld: “Things narcissistic Mothers and narcissist’s say” geschreven door Joanne O’Sullivan. Ik zal er eentje uit halen “Het is lang niet zo goed/fijn/smakelijk/duur als de mijne” Herken je deze uitspraak? Bekijk de uitspraken in het artikel of je er nog meer herkend.
Wat je moeder je had moeten vertellen over een narcist
De voorgaande kenmerken wijzen al snel iemand aan als zijnde een narcist of niet. Dus het gebrek aan empathie, een grandioze uitstraling en een woede over imperfecties of menselijke fouten. Kwartjes vallen vast wel en je denkt aan bepaalde mensen nu.
Maar wat als de narcist nou niet zo duidelijk voor je staat en zich op subtiele wijze in jouw leven binnendringt. De subtiele kenmerken, zijn de kenmerken die er toe doen. Dit had jouw verteld moeten worden alvorens je je partner leerde kennen. Veel ellende had je bespaard kunnen blijven.
Deze signalen garanderen niet dat je te maken hebt met een narcist, wel waarschuwen ze jou. Het zijn de vijf manieren die hij gebruikt om zijn kwetsbaarheid te ontwijken en tevens de favoriete strategie van de narcist volgens de Huffinton Post.
1. Het projecteren van gevoelens van onzekerheid. De narcist zegt of doet dingen subtiel, waardoor jij je minder geschikt, minder slim en minder voldaan gaat voelen. Eigenlijk doet hij het licht bij jou uit om zelf te schitteren.
2. Angst voor emoties. De angst voor emoties is bij een narcist dusdanig, dat hij van onderwerp verandert als er een dreiging ontstaat om iets te voelen. Ook de ontkenning van emoties wanneer hij in de emotie zit. Dus als hij kwaad is, geeft hij niet toe dat iets hem kwaad maakt.
3. Een onsamenhangend gezinsverhaal uit verleden. Meestal werd een narcist door zijn ouders geprezen, maar zijn de ouders verder koud en waren niet in staat om hun kind te troosten. De gezinssituatie wordt gekenmerkt door een onveilige hechting. Hij praat zonder onderling verband over zijn gezin en kindertijd. Verhalen over zijn kindertijd kloppen niet. Herinneringen zijn tegenstrijdig, vol lacunes en verwarring. De verhalen kenmerken lof en tegelijk vaag of discutabel. Het is dan niets meer dan een mythe.
4. Heldenverering. Narcisten neigen ernaar om anderen te vereren of te bewonderen. Op die manier zal de perfectie in de beleving van de narcist, afstralen op hen. En op het moment dat hun idool van zijn voetstuk valt, ontketent de teleurgestelde narcist een woede. Ook al is de vleierij van de narcist heerlijk, je zult nooit voldoen aan het beeld van perfectie die de narcist heeft.
5. Grote behoefte aan controle. Hij wil niet afhankelijk zijn van anderen, aangezien dit hem herinnert aan kwetsbaarheid of afhankelijkheid. Hij zal een behoefte of een voorkeur niet uit spreken. Wel zal hij manipuleren en anderen organiseren zodat gebeurtenissen de meest gunstige uitkomst voor hem hebben. Dit kan grof of subtiel zijn. Zij kunnen schelden, terwijl subtiele controle op je gevoel werkt. Bijvoorbeeld wanneer je nerveus bent over het aankaarten van bepaalde onderwerpen of het mededelen van eigen voorkeuren. Beetje bij beetje heeft hij een manier gevonden om jou het gevoel te geven op verboden terrein te komen wanneer je een keuze maakt. Ze kunnen een afkeurende huivering tonen, het plan op het laatste moment veranderen of standaard te laat komen als jij iets geregeld hebt. Dan herpakken ze de controle.
Bron: Narcismerelaties.nl/Psychologenpraktijk
En bovenop deze signalen is er nog de eeuwige slachtofferrol. Narcisten maken de meest verschrikkelijke dingen mee. Ze kunnen er niets aan doen, het overkomt hen allemaal. Je hoort ze haast schreeuwen: “Kijk mij zielig zijn, ik heb zoveel meegemaakt en iedereen is tegen mij. Ik maak alleen maar ellende mee. Ik heb altijd pech.”
En vraag je ernaar dan krijg je als antwoord dat zij toch niet kiezen voor zoveel ellende. En doordat zij niet kritisch naar zichzelf kunnen kijken en alles wegstoppen achter schuldige anderen, blijven ze problemen houden met alles en iedereen. Ze zijn zo onzeker, dat ze alles wegstoppen achter hun grootheidswaanzin. Zij doen namelijk niets verkeerd, het ligt altijd aan anderen. Het nare van de slachtofferrol is dat zij de slachtofferrol terugkoppelen aan jou. Eigenlijk spelen zij dus slachtoffertje ten koste van het echte slachtoffer, waarbij zij hun daderschap ontkennen.
Heel zijn facebook staat vol met zijn zielige verhalen. Van het beschadigen van zijn auto (wat de buren hebben gedaan met de fietstassen) tot de tyfus kerstboom (want het opzetten is wel pokkewerk). Het simpele feit dat de auto het niet doet, wordt vermeld en de oorzaak wordt duidelijk genoemd. Hij was genaaid bij de APK vorig jaar. Zelfs in reacties staat dat hij is geboren voor pech.
Herken de narcist
Na het lezen van al deze informatie, herken je nu de narcist? Of herken je kenmerken van narcisme? Was het maar net zo makkelijk als de cartoon, was er maar een scanapparaat. Dat zou een stuk makkelijker zijn dan het lezen van een artikel om je eigen kennis te vergroten in de hoop dat je een volgende keer je alarm afgaat.
Heeft het je twijfeling gebracht tot een bevestiging? Het is niet makkelijk om een narcist te facen, het is helemaal niet makkelijk om met een narcist te breken. Het is echter veel moeilijker om jezelf bij elkaar te rapen en grenzen te stellen. Laat het niet verder komen dan je nu al bent. Wat ga je doen of heb je al gedaan? Laat een reactie achter onder dit artikel of mail op elisabeth@zodietyfuskerstboomstaat.nl.
Wat een ongelooflijk sterk en tastbaar filmpje. Wat zou ik graag Martin Appello
keer in levende lijve mogen ontmoeten zoveel vragen…………?K heb nu wel zij boek besteld ga ik lekker lezen. Bedankt voor dit inspirerende filmpje
Graag gedaan Esther
Een prachtig geschreven artikel. Dank je wel om dit te willen delen!
Graag gedaan 🙂
Jeetje,zó herkenbaar dit.
Ondanks dat ik van dichtbij een relatie heb meegemaakt,van mijn beste vriendin met een narcist,ben ook ik er met open ogen ingetuind. Hij was zo voorkomend,zei precies de juiste dingen om me te vangen,maar veranderde 100% toen hij me eenmaal had. Sinds vorige week heb ik mijn innerlijke kracht terug gevonden,na in elkaar geslagen te zijn en dagelijks vernederd en gekleineerd te worden. Alles wat hij me opdroeg,moest ik doen,anders werd hij boos,geïrriteerd en zou het wel weer zelf doen (ik deed alles voor hem,wat hij maar wilde,deed ik), ik hoefde helemaal niets meer voor hem te doen (dit was echter een loze uitspraak) want hij moest toch altijd alles zelf doen. Ik ben (nog) niet uit deze relatie,waarin enkel ik overal schuld heb in wat maar fout gaat,maar ben mezelf aan het herpakken om me sterk genoeg te maken,weer van mezelf te gaan houden en weer in mezelf gaan geloven,ik ben er nog niet,en het zal niet makkelijk zijn,maar dit stukje helpt me sowieso al op weg,in vorm van herkenning,bevestiging en handvaten,dank je wel
Beste Diana,
je mag ontzettend trots zijn op jezelf dat je deze stap aan het zetten bent. Het bewust worden van je omgeving en wat dit voor invloed heeft op jouw kwaliteit van leven. Ontzettend moedig van je. Ik heb zelf ontzettend lang de andere kant opgekeken en excuus na excuus gemaakt om zijn gedragingen goed te praten. Tot er een moment aanbrak dat het niet langer meer kon en er een keerpunt in mijn leven is gezet. Jij bent op de goede weg bezig, namelijk je eigen spoor!
Sterkte Diana,
Elise
Beste Elise,
Mijn jongste broer, een nakomertje is opgegroeid met heel veel liefde, warmte en genegenheid van een broer en twee zussen van wie ik er één ben. Door alle huisgenoten, vader vooral, erg verwend en als jong kind “aanbeden en verheerlijkt”
Heb al eerder ondervonden dat mijn broer erg wreed en gevoelloos is t.o.v. zijn gezin en familie. Hij vertoont echt alle kenmerken van een narcist. Ik heb er namelijk heel veel over gelezen. Het gezin van mijn narcistische broer telt 4 kinderen waarvan de jongste 6 is en de oudste 25. Hij en zijn vrouw hebben al 25 jaar een relatie. Zij is zowel psychisch als fysiek een wrak geworden en leeft in panische angst voor hem. Het oudste kind is het huis uit en de tweede dochter gaat studeren. Hij houdt zijn vrouw 1×24 u in de gaten en gaat zelfs mee naar de dokter. Ze kan geen kant op en wordt in alles geremd. Hij bepaalt haar leven, haar gevoel, haar denken, haar interesses, haar alles en heeft haar totaal geisoleerd van de wereld.Wat kan ik als buitenstaander voor dat gezin doen dat al jaren gebukt gaat onder dit gruwelijk huiselijk geweld?
Beste Sandy,
wat een moeilijke situatie voor jou om jezelf als ’toeschouwer’ te voelen. Je kunt gelukkig zeker wat doen, als je het volgende beseft. Vaak is er sprake van een geweldsspiraal. Dat betekent dat de herhaling van zetten de relatie naar een steeds dieper punt trekt. Je geeft aan dat de relatie al 25 jaar voortduurt. Wanneer iets zolang zich al vormt, is het een eigen wereld geworden waar partijen zich niet langer bewust zijn van het destructieve karakter en/of in de overlevingsmodus zitten. Er hebben zich rollen ontwikkelt als een slachtofferrol, een heldenrol en een daderrol (transactionele analyse).
Besef daarnaast ook dat wij als mensen liever ongelukkig in een relatie zijn, dan alleen. We sluiten zelfs compromissen op basis van deze angst. In een gelukkige relatie zorgen compromissen ervoor dat ze beide partners goed doen. In een ongelukkige relatie is deze verhouding scheef. En dat alleen maar om ongelukking in een relatie te blijven.
Wat jij wel kunt doen, is een andere wereld laten zien. Denk aan een aai over de bol of een complimentje kan een wereld van verschil betekenen. Het gaat om de kleine stapjes die jij zet en waarmee grote winst kan worden behaald. Vooral voor de kinderen die veel negatieve ervaringen op doen. De visie en missie van No-kidding is een mooi voorbeeld van deze filosofie.
Vaak kun je niet de wereld veranderen, als men er niet aan toe is. In mijn artikel “5 tips om verbaal geweld in je relatie nu te stoppen” is #1 een belangrijke, namelijk onderwijs jezelf. Eigenlijk dat wat jij al aan het doen bent. Het is daarin net zo belangrijk dat zij leert zien waar ze in zit en haar kinderen in laat opgroeien. Dit is de moeilijkste stap om voor elkaar te krijgen. En je kunt dit pas voor elkaar krijgen op basis van vertrouwen. Vertrouwen van het hele gezin. Onthoud: “Vertrouwen komt te voet en gaat te paard”. Het is heel kwetsbaar.
Ik hoop dat ik je hiermee verder heb kunnen helpen. Ik weet hoe machteloos omstanders zich vinden, tot dat de persoon echt op een keerpunt komt en in contact komt met de innerlijke kracht. Het keerpunt is cruciaal om in contact te komen met de leeuwin van binnen.
Je kunt mij altijd een mail sturen op elisabeth@zodietyfuskerstboomstaat.nl
Elise
Dit is allemaal zo herkenbaar!
Had ik toen maar geweten wat ik nu weet.
3 jaar van mijn leven heb ik vergooid, ik was nog maar een schim van mezelf.
Geisoleerd, gevangen gezet in een kooitje.
Uiteindelijk toch de beslissing genomen om bij hem weg te gaan, en ook dat ging niet zonder slag of stoot.
Nu, bijna 4 jaar nadat ik bij hem ben weggegaan, hoor ik via via nog steeds wel eens dingen over mij die niet kloppen, die hij verzint, of dat hij mij bedreigd.
De vrouwen na mij is het niet veel beter vergaan.
Ik kan nu zeggen dat ik mezelf weer heb gevonden.
Ik ben weer de blije impulsieve gup die ik altijd al was.
Ja, er is een leven na een narcist, maar de weg erheen is niet altijd even makkelijk!
Dankjewel Gabriële dat je een deel van je ervaring hebt weergegeven. En inderdaad is de weg na het leven met een narcist niet altijd makkelijk. Alles wat je zelf wilt is voorbij angst. Jij bent daar aan voorbij gegaan en bent in je kracht terug gekomen.
Groetjes, Elise
Als je daartoe bereid bent, kun je jouw verhaal opgeven via ‘verhalen‘. Op die manier zou je voor anderen kunnen bevestigen, waar ze nu nog onzeker over zijn.
Narcistisch Huiselijk Geweld
“Iedereen in Nederland moet weten hoe gevaarlijk een narcist is!”
Tineke Franssen van Stichting Zijweg wil dat de hulpverlening, politie en iedereen in Nederland weet hoe gevaarlijk een narcist is. “Er zijn teveel slachtoffers gevallen”, zegt Tineke in een interview met Mylene de la Haye, in de Panorama die vandaag uitkwam.
Mylene is een van de weinigen die echt mijn hele verhaal kent. En toen ze mij belde om mee te werken aan dit artikel, heb ik niet geaarzeld. Het mocht immers anoniem. Twee weken geleden zaten we gedrieën om mijn keukentafel in een confronterend gesprek. Een goede vriendin, Sarah, die ik op een lotgenotenforum leerde kennen, deed ook mee.
Vandaag ren ik naar de winkel om de Panorama te kopen. En ik lees de zin van Tineke opnieuw. “Iedereen moet weten hoe gevaarlijk een narcist kan zijn.”
In de Panorama vertel ik mijn verhaal als Carolien. Maar al vanaf het interview heb ik besloten dat het nu echt genoeg is. Het is tijd om uit de kast te komen en terug te slaan. Niet langer wil ik in verdekte termen kleine stukjes van mijn leed delen. Iedereen moet weten hoe gevaarlijk ook mijn narcist is geweest. Dit is wat hij heeft gedaan, en nog altijd doet. Dit is het verhaal van Roelien voor Carolien, maar ook voor Raja, Juliette, Tineke, Linda, Saga, Celine, Bibi, en mijn vriendin Sarah. En het is voor al mijn vriendinnen van ons geheime forum, voor Moon, die afgelopen week met haar verhaal naar buiten kwam.
Niet omdat ik nog zielig ben. Ik wil het narcistisch gevaar een gezicht geven en ik wil dat mensen beseffen dat je levenslang krijgt als je aangifte doet van huiselijk geweld tegen een narcist.
Ik hoop dat hulpverleners en justitie erkennen dat een narcistische psychopaat in staat is om zijn object van krenking levenslang te geven. Ik zeg bewust niet slachtoffer, want dat wil ik niet meer.
Ik kom uit de kast om met opgeheven hoofd de onderzoekende vragen te beantwoorden.
Ja, ik leef in de hoogste staat van paraatheid. Altijd! En ik koester de scherven van mijn spaarvarken dat zo moedwillig is vertrapt.
Ik blader terug in ontelbare rechtszaken, mijn mappen in mijn oude laptop. Ja mijn ex was gewelddadig. Ik heb een paar keer gedacht dat ik vermoord werd. Ik ben jarenlang behandeld voor “onhandige valpartijtjes, gekneusde ribben en trommelvliezen die scheurden door het duiken”. Ik heb mijn eigen wonden gehecht met zwaluwstaartjes om het geweld te verbloemen.
Tot die dag, dat een oplettende huisarts mij confronteerde en mij dwong te erkennen dat er geen enkel aanvaardbaar excuus bestond voor zoveel excessief geweld.
Levenslang
Voor het geweld en de mishandelingen tegen mij werd hij veroordeeld. Maar daarmee kreeg het huiselijk geweld ook meteen een bizar vervolg. Ik was gewaarschuwd dooreen hulpverlener die wél wist hoe gevaarlijk een narcist was.
“Wijs hem af een je krijgt levenslang”, waarschuwde zij me.
Bijna zeven jaren zijn wij niet meer bij elkaar. En nog dagelijks word ik gestalkt. In het begin met valse tegenaangiftes. In de loop van de jaren met rechtszaken, die altijd in beginsel gerechtvaardigd lijken te zijn.
Ik heb de pech dat mijn ex over een grote zak geld beschikt. En ik een klein spaarvarken had…ik zeg had. Want intussen zijn we 11 rechtszaken verder en er is geen zicht op een kanteling. Het recht op procederen, het hoogste goed in Nederland, wordt door mijn ex gebruikt, of misbruikt om mij te laten buigen. Een paar voorbeelden:
Een kort geding en een gebroken vakantie
Zomer 2011 ben ik met onze zoon op vakantie in Frankrijk. We zijn dan al 2 jaar uit elkaar en hebben verschillend rechtszaken gehad. Ik kampeer met mijn kind in La Rochelle als ik word gebeld dat er een dagvaarding voor een kort geding inmijn brievenbus ligt. Ik race in 2 dagen naar huis en heb nog 5 dagen voor een verweer. Eenmaal thuis schrijf ik een tranentrekkend, lichtelijk emotioneel verweer en tijdens de zitting voer ik het woord. Ik pleit een tikkeltje amateuristisch voor mezelf.
De eis van mijn ex: ik moet ons huis uit.
Mijn verweer: het is niet verkocht en ik ben bezig een nieuw huis te bouwen.
De uitspraak: onzin, de eis wordt afgewezen en ik mag verder met het bouwen van een nieuwe veilige haven voor mijn kind en mijzelf.
Klaar…..denk je dan…maar je vergeet dat een narcist niet afgewezen wil worden.
Dus gaat hij in Hoger Beroep.
Om dan verweer te voeren, ben je verplicht je te voorzien van een advocaat. Gelukkig word ik gematst met het tarief en samen met de advocaat voer ik het verweer in het Hoger Beroep bij het Hof in Leeuwarden. Het is dan 2012, een jaar na het eerste kort geding in die vakantie. Intussen woon ik al in mijn nieuwe huis.
Het Hof oordeelt opnieuw, mevrouw woont niet meer in het huis, wat wilt u eigenlijk?
Ik stel voor dat de eisende ex dan maar het huis en de hypotheek overneemt.
Onvoorstelbaar, maar dit lukt. Weer een gewonnen zaak. Opgelucht loop ik met advocaat en vriendin naar buiten.
Uitgeput van jaren verweren denk ik dat het klaar is…maar voor ik adem heb gehaald, ligt er een verzoek tot verlaging van de alimentatie voor ons kind…let wel, voor het kind!
Je raadt het al, familierecht, verplicht een advocaat. 3000 Euro en natuurlijk werd de eis afgewezen. Mijn kind houdt het bedrag, maar ik moet hiervoor wel de kosten van de advocaat betalen.
Want zo werkt ons rechtssysteem.
In 2013 wordt eindelijk, na veel gestagneer en getreiter het huis door ex overgenomen. Tegen een finale kwijting. Een kwijting, waar weken lang over is onderhandeld en bij de notaris en uiteindelijk door bemiddeling van die notaris is beklonken.
Weer een lijn doorbroken. Langzaam kom ik los van de altijd aanwezige dreiging en juridische intimidaties.
Intussen is het 2014. Het gaat even niet goed met ons kind. In plaats van zijn rol als vader te pakken, lokt de ex het kind in zijn prachtig gedecoreerde woning op stand. Meteen, een week na vertrek van ons kind, ligt er een dagvaardingen met een eis voor alimentatie op mijn deurmat.
Ik haal adem, schakel mijn advocaat opnieuw in en spreek een betalingsregeling af. Immers, het spaarvarken is allang overleden. Ik weet dan al dat het niet lang zal duren voordat mijn kind terug zal zijn.
En inderdaad, nog geen vier weken later is het kind terug bij mij. Nog erger beschadigd met een nog grotere last en nu zelf ook mishandeld door zijn vader, ligt het weken lang huilend in bed.
Je zou denken dat dan het verzoek tot alimentatie ingetrokken zou worden.
Nee….dat gaat gewoon door. Vrouwe Justitia hangt als het zwaard van Damocles over mijn schouder en zwarte wolken sissen elke nacht rond in mijn onrustige dromen.
Medio april, ons kind is opgenomen in een kliniek, komt de zitting dichterbij.
Met kloppend hart loop ik voor de zoveelste keer door het poortje van de rechtbank in Lelystad. In de zitting hoor ik zijn leugens aan. Verkrampt zit ik op mijn handen.
Vaag hoor ik het pleidooi van mijn advocaat. Het kind woont al lang weer bij mij. Ik hoor nog dat de rechter vraagt aan mijn ex waarom hij niet participeert in het ouderprogramma van die dure kliniek…
Zijn antwoord: “Ze hebben mij niet gevraagd”.
De rechter kijkt geïrriteerd en ze lijkt boos….”Moeten ze u dan vragen????”
Intussen betaalt hij al een half jaar niet de alimentatie, terwijl de onkosten van het verblijf in de kliniek torenhoog zijn.
De uitspraak volgt eind april: Eis afgewezen, de alimentatie moet worden betaald en hiervan betaal ik meteen mijn advocaat af.
Opgelucht en verlangend kijk ik uit naar de zomer….Maar weer reken ik buiten de gekrenkte ziel van de psychopathische narcist. ….Hoezo afgewezen? Dan gaat hij toch weer in beroep?
Zuchtend klopte ik in mijn vakantie afgelopen zomer opnieuw bij de advocaat aan de deur. Ik heb weer een betalingsregeling en zij verweert in het Hoger Beroep.
Ik schrijf een brief naar de tweede kamer en vraag hen om te kijken naar misbruik van procesrecht bij slachtoffers van huiselijk geweld. Dan doe ik in ieder geval iets.
En in dezelfde week, midden in mijn vakantie, ligt en nog een dagvaarding op de intussen versleten deurmat. Ex vecht nu de finale kwijting die we in 2013 bij de notaris hebben afgesproken aan….
En weer voer ik zelf verweer.
Intussen door de juridische wol geverfd, google ik me suf in uitspraken. Misbruik van procesrecht, Juridische Stalking…Zou ik ook aangifte kunnen doen?Voorlopig houd ik me bij verweren. Want geld voor deze zaak heb ik niet meer. Met hulp van een vriendin, werd vandaag mijn conclusie van dupliek, behandeld hier bij de rechtbank in Almere.
De uitspraak volgt…en ik wacht af in niemandsland.
Mijn kind voert intussen zijn eigen strijd. En daar help ik hem bij.
De andere kinderen zeggen “Mam, het zijn de laatste spartelingen, het houdt echt wel op…Maar als ik naar de zwarte wolken kijk die in de nacht om mij heen stormen, dan weet ik dat het niet zo maar stopt.
Het stopt zeker niet als ik niet laat zien wat een narcist doet.
Brandpunt gisteren: stalking en huiselijk geweld zijn in Almere tot High Impact Crimes verheven.
Lieve Mylene, lieve vriendinnen, ik ga los! Deel het, want hier stopt het niet. Niet voor mij, niet voor mijn kind, niet voor jullie lieve vriendinnen en niet vanzelf. Het verschil begint met duiden.
Dit is wat het is.
Ik BEN Carolien.
Beste Carolien,
wat een kracht spreekt er uit je verhaal. Door alle ellende heen, ben je in je eigen kracht gaan staan. Ik hoop dat jouw verhaal andere kan inspireren. Ik zou het enorm waarderen, als je je verhaal zou willen opgeven voor de site om nog meer bereik te hebben.
Heel veel sterkte met de uitkomst van deze rechtszaak. Enorm goed van je dat Google gebruikt en op zoek gaat naar het beste verweer en niet blanco in de rechtszaal zit. Je BENT Carolien!
Om echt te weten te komen wat de narcisme kenmerken zijn in het dagelijkse leven, zul je dieper in de ‘kern’ van de narcist moeten duiken. Hoewel slechts een getrainde professional een officiele diagnose kan stellen, is het belangrijk om in staat te zijn narcistisch gedrag te herkennen om misbruik te voorkomen. Daarom hier de meest uitgebreide checklist die er op het internet te vinden is om narcisten te herkennen
Dankjewel voor je toevoeging op het artikel, waar misschien een lezer graag een blik op wil werpen.
Mij gaat het er juist niet om een meest uitgebreide checklist te geven, omdat je daarin verdrinkt en ten alle tijde wel iets zult herkennen. Daarom ligt er bij meer de nadruk op ‘kenmerken’. Geen enkele narcist voldoet aan alles wat op de meest uitgebreide checklist staat omschreven. Wel kan dit artikel een vermoeden doen rijzen, waardoor je juist voor jezelf puzzelstukjes op z’n plek kan leggen en een begrip kunt krijgen voor de (ex)partner.
Ik heb ook 10 jaar een relatie gehad met een narcist. Toen ik hem verliet toonde hij geen enkele emotie. Intussen was ik mijn familie kwijt. Ik kon nergens naar toe maar heb het gered. Ik weet dat vrouwen liever in een slechte relatie blijven dan voor zichzelf te durven kiezen. Toch zou ik al die vrouwen willen zeggen dat ze zich binnen twee weken na de bevrijding al veel beter zullen voelen. Direct na mij had mijn ex een nieuwe relatie. Nu trouwde hij snel en kwamen er kinderen. Zo kon hij die vrouw aan zich binden. Ik heb gehoord dat het een ongelukkig huwelijk was waarin zij alleen voor de kinderen zorgde en hij nooit thuis was vanwege zijn zo zg belangrijke topbaan. Na 24 jaar ongelukkig huwelijk waarin zij zichzelf heeft weggecijferd en een vermagerd ongelukkig wrak was geworden is zij ook blij dat zij haar leven terug heeft en de kinderen op zichzelf wonen. Hij koos voor zijn baan en staat nu eenzaam aan de top zonder familie om hem heen en zonder vrienden. Dit is de narcist ten top. Zo zijn er vele narcistische mannen op topposities. Ze kiezen voor zichzelf. Ze lijden aan grootheidswaanzin. Ze willen behoren tot de elite. Het is nooit genoeg. Maar daarachter zit een hele grote leegte. Ik zou heel graag verhalen lezen over de opvoeding en thuissituatie van de nog heel jonge narcist. Was er geen sprake van moederliefde? Werd er niet geknuffeld? Hij werd wel geprezen. Waarom worden niet alle kinderen narcistisch binnen het
zelfde gezin? Mijn ouders waren tegen de relatie maar beargumenteerden het helaas niet. Ouders die dit lezen moeten hun kinderen waarschuwen!
Bedankt Corinne voor je verhaal. Narcisme is een persoonlijkheidsstoornis, waarbij de opvoedomgeving een grote rol speelt. De thuissituatie in de kinderjaren kan onveilig zijn geweest voor het kind. Ieder persoon gaat hier anders mee om en niet elk kind ervaart het zo. Soms is het slechts 1 persoon uit het gezin. Van een jongetje worden andere dingen verwacht dan van een vrouw. Een vrouw gaat weer anders om met een onveilig gezin dan een man. En zo zijn er nog wel meer argumenten te noemen waarom de één wel en en de ander niet.
Het is inderdaad jammer als ouders het niet beargumenteerden toen het kon, spreek ik uit ervaring. Echter als ik terugga na die tijd, vraag ik me wel eens af in hoeverre ik open had gestaan voor die argumenten. Zou ik hebben gezien, wat hun zagen? En zou jij kunnen zien wat hun toen zagen? Verliefdheid is niet voor niets een periode van een zekere verblinding van de ander en narcisten charmeren je nu eenmaal.
Maak je kinderen sterk in karakter, zodat ze durven voor zichzelf op te komen wanneer het (hard) nodig is en maak ze onafhankelijk. Daar boek je veel winst mee en zijn ze minder aantrekkelijk voor een narcist 😉
Mijn broer is een narcist en maakt het leven van zijn gezin tot een hel. Tot overmaat van ramp steunen mijn moeder, oudste broer en zusje mijn narcistische broer omdat zij hem zelden met zijn gezin samen zien en zich dus niet kunnen voorstellen dat onze broer zich zo gedraagt naar zijn kinderen en bijna ex-vrouw. Dit heeft inmiddels geleid tot een breuk in de familie, wat betekent dat de helft van de familieleden niet meer aanwezig is tijdens feestdagen en verjaardagen. Vooral heel erg naar voor onze moeder, want ze wil gewoon zijn gedrag niet onder ogen zien.
Mijn angst is dat mijn broer na de vechtscheiding gewoon door zal gaan met zijn narcistische gedrag. Hij dreigt nu zelfs mijn jongste broer aan te klagen voor allerlei onzin. Ik vraag me af hoe we deze familiebreuk kunnen herstellen zolang mijn moeder, broer en zus deze narcist blijven steunen.
Beste Zilver,
dat is onmogelijk, zolang zij niet zien wat jij ziet. Zolang zij niet willen zien wat jij ziet. Het draait allemaal om de narcist. En als we kijken naar de algemene oorzaken van een persoonlijkheidsstoornis als narcisme, kunnen we concluderen dat er nimmer sprake is van slechts één oorzaak, maar van meerdere oorzaken die samen leiden tot een stoornis. Het gaat vooral om het samenspel tussen erfelijke of aangeboren factoren, de opvoeding en levenservaringen. Vaak zijn er minder prettige ervaring in de opvoeding geweest, waardoor de hechting tussen ouder en kind niet of moeizaam verloopt. Zo kan het zijn dat binnen een gezin van bijvoorbeeld vier kinderen welke verwaarloosd en mishandeld werden, er twee goed terechtkomen, terwijl de ander kampt met depressies en de vierde een persoonlijkheidsstoornis heeft ontwikkeld. Het staat vaak wel vast dat de problemen pas aan het begin van de volwassen leeftijd tot uiting komen en zich dus in de kinderjaren ontwikkelen.
Wanneer je praat over het herstellen van een familiebreuk, moet er zelfreflectie plaatsvinden en open kaart over de opvoedingssituatie toen jullie kinderen waren. De narcistische persoonlijkheid heeft zich ontwikkeld door de jaren heen. De gezinssituatie was hier een factor in.
Ik weet niet in hoeverre jouw familie/gezin dit kan opbrengen. Meestal wordt de andere kant opkijken als makkelijker ervaart en gaan ze liever de confrontatie uit de weg, oftewel ze gaan jou uit de weg. Uiteindelijk zul jij de keuze moeten maken hoe jij binnen deze gezinsdynamiek zelf een plek wilt innemen. Het is een lastige situatie waar je in zit.
Je mag me ook altijd een mail sturen als je behoefte hebt om meer over je situatie te willen vertellen op elisabeth@zodietyfuskerstboomstaat.nl.
Fijn weekend, Elise
Ik herken de vele verhalen. Ook ik heb een relatie van 16 jaar gehad met een narcist en pathologische leugenaar en ook ik ben mijn familie kwijt geraakt en er worden nog leugens over mij verteld en ik word door niemand geholpen zelfs de advocaat van mij en de politie geloven hem terwijl ik toch alle bewijzen in handen heb ook van de doodsbedreigingen en de pogingen die hij al gedaan heeft. Ook mijn spaarpot is leeg na ongeveer 7 advocaten. Misschien dat er iemand mij een goede raad kan geven want ik ben er nu al bijna 4 jaar mee bezig en ik kom er niet meer uit hoe ik mijn ex kan aanpakken zodat ik dit kan afsluiten en ja ik ben ook al bij verschillende instanties geweest maar ook daar krijg ik geen hulp van want zoals ze zeggen ik ben een sterke vrouw en u heeft een goede baan. Maar ook deze sterke vrouw breekt ook al laat ik het niet altijd blijken alleen aan een hele goede vriendin en vriend en dat alleen omdat de instanties je niet geloven je loopt tegen een muur. Ik zou zo graag hier de vraag stellen wie kan mij helpen en waar moet ik zijn want om steeds van het kastje naar de muur gestuurd te worden daar word ik moedeloos van . Waar is de advocaat die mij kan helpen.
Hoi Anja,
Er zijn zeker advocaten die je kunnen helpen, maar dat is weer een kostenplaatje. Er zijn advocaten die landelijk werken en met pakkettenprijzen werken. Maar belangrijker is wat je juridische proces is waar je inzit. Je kunt me altijd een mail sturen op elisabeth@zodietyfuskerstboomstaat.nl. Dan kan ik je gerichter een advies geven.
Daarnaast raad ik je aan om voor jezelf de hulpverlening in te gaan. Niet omdat je niet sterk bent en een goede baan hebt, maar voor jezelf om nog sterker te worden en een keer NIET het gevoel hebt dat je van een kastje naar de muur wordt gestuurd en dat je wordt gelooft. Hiervoor zou je systeemtherapeuten die ook individueel werken kunnen benaderen, die uiteraard kennis hebben van persoonlijkheidsstoornissen. Iemand die een keer tegen je zegt dat je niet gek bent en je meer uitleg kan geven over tegen wie er tegenover je staat. Je mag mij ook mailen als je dat prettig vindt.
Afsluiten is heel belangrijk, ook al geeft hij je nimmer wat er eigenlijk voor nodig is, moet jij er wel een weg in vinden voor jezelf…
Elise
Ik ben opgevoed door een narcistische vader, en ik denk vaak dat mijn moeder net zo narcistisch is als hem. Enkel mijn moeder heeft ook nog goede en liefdevolle momenten. Mijn vader toont nooit eens affectie en heeft altijd kritiek op alles, zo negatief over alles, opscheppen tegen vreemden maar niet tegen zijn eigen familie. En wanneer wij hem over zijn negatieve kritiek over aanspreken, dan ben ik of mama ‘lastig’. En dan begint hij te bonken met deuren enzo. Hij kan zo het bloed onder onze nagels halen. Ik heb geprobeerd om beleefd te zijn zoals ‘Ik zou het erg waarderen als je (…) want daardoor voel ik me (…)’. Waarop hij zegt: ‘Je hebt het maar voor het zeggen.’ Dan probeer ik met ‘Ik vind het erg dat je er zo negatief naar kijkt. Maar aan alle dingen zijn ook goede kanten, probeer die ook eens te zien.’ -‘Ah ja? Welke goede kanten dan? Vertel jij het dan eens..’ Maar ik kan dan zelf geen goede punten over dat bepaald onderwerp vinden en dan ‘wint’ hij weer natuurlijk.. Jaren lang neemt hij alles uit m’n handen, controle moet hij over alles hebben… En driftkikker, klager, zager en agressief verbaal. Lijkt erg narcistisch denk ik dan…
Beste Marleen,
ik vind het moeilijk om af te gaan op driftkikker, klager, zager en agressief verbaal, om dan de conclusie narcist te trekken. Ik begrijp dat je zoekende bent naar antwoorden voor zijn gedrag. Wat je voornamelijk ziet is dat ze in de belangstelling willen staan en weinig tot geen empathie kunnen tonen. Zijn veeleisendheid zou wel een raakvlak kunnen zijn met narcisme en het feit dat hij het nooit fout heeft. Wat je zelf zou kunnen doen om de situatie het hoofd te bieden is begeleiding zoeken in de zoektocht naar je eigen schema’s en obstakels voor gezonde assertiviteit. Daarnaast raad ik je zeker aan om het boek “Waarom gaat het altijd over jou” te lezen. Het boek leest heerlijk weg en geeft enorm veel duidelijkheid over narcisten, je eigen ‘onderwerping’ en het losmaken hiervan.
Als je je meer over je verhaal kwijt wilt, mag je mij ook altijd een mail sturen op elisabeth@zodietyfuskerstboomstaat.nl
Groetjes, Elisabeth
Beste Marleen,
Zelf heb ik te maken met narcistische schoonouders en broer van mijn vrouw, al reeds 14 jaar.
Na jarenlange subtiele pesterijen heb ik meer en meer inzicht gekregen in hun denkwereld.
Dit hadden zij door, en pastten hun “spelletjes” hieraan aan.
Het werd allemaal heel gecompliceerd, en kon maar geen vat op de situatie krijgen.
Uiteindelijk ben ik via mail een(eenzijdige) discussie begonnen, en hen via deze weg vele kritieke vragen beginnen stellen.
Mijn volleige schoonfamilie heeft naar aanleiding van deze mails de koppen bij elkaar gestoken, en unaniem (buiten mijn vrouw om) de beslissing genomen mij te verbannen uit hun familie.
Momenteel wordt mijn vrouw door hen als een weduwe met een kind behandeld. En deze situatie is permanent en voelen zij hun prima bij.
De werkelijkheid is; dat je van een “intelligente” narcist nooit kan winnen.
De verliezer ben je vanaf dag één.
Het enige wat je kan doen is hen zo veel mogelijk ontwijken, en berusten in de situatie.
Had nooit gedacht dat mijn leven deze donkere wending zou nemen.
Met vriendelijke groeten,
David