Geweld in de relatie heeft desastreuze gevolgen voor jou en als je een gezin vormt ook voor jouw kinderen. Je worstelt zelf met de situatie, je bent in een overlevingsmodus. Jezelf ben je kwijt en gelukkig zijn en voelen ligt mijlen ver van hier. De kinderen dealen met de situatie. Sterker nog, ze doen wat jij doet. Wat jullie doen. Welk patroon geef jij door?
Vaak gaat dit langs je heen, maar als je even stil zou staan en de tijd zou nemen, zie je het effect ervan op je omgeving, zoals dat van je kinderen. Kinderen zijn nu eenmaal heel sensitief. Ze leven nog volledig in emoties en richten zich daar nog veel op. Dit zijn niet alleen hun eigen emoties, maar ook die van de ander. Kinderen doen dus niet wat jij zegt, ze doen wat jij doet. Dat betekent dat ze na-apen. Niet alleen in hun gedrag, maar ook met hun emoties als angst en boosheid.
En ze kopiëren niet alleen jou, maar ook van je partner. Dus van twee ouders krijgen ze een vertekend beeld mee wat een verstandhouding is en hoe met elkaar om te gaan en hoe een relatie eruit ziet. Of je wel en wanneer emoties laat zien of juist opkropt. Of je driftig moet zijn of timide. Ze apen jullie na.
Dus als je echt even stil zou staan. Wat zie je dan?
Zorg voor een positieve impact
Ken je het gezegde nog? Een goed voorbeeld doet volgen? Het tegenovergestelde ook, namelijk een slecht voorbeeld doet volgen. Iets wat bovenstaand filmpje heel duidelijk heeft weergegeven. Wat wil jij dat jouw kinderen volgen? Wat voor soort volwassene ze zullen worden? Wat is de basis van hun ontwikkeling?
Allemaal vragen die je af moet vragen als er geweld in de relatie is. Even een kleine kanttekening, ieder mens groeit door het maken en erkennen van fouten. Het geeft ze de kans om erover te praten en zich aan te passen. Je wilt het liefst het geweld in de relatie oplossen als het op je moedergevoel aankomt.
Echter geweld in relaties volgt een structureel patroon. Ik noem het de spiraal van geweld. Er zijn 6 stappen die zich herhalen in een cirkel met als doel de kern van het slachtoffer met de grond gelijk te maken. Dus ik heb het niet over een uitschieter van jezelf om van te leren, maar structureel geweld.
In die situatie zijn er zoveel slechte voorbeelden voor kinderen, dat de kans dat ze zich net zo zullen uiten, aanzienlijk aanwezig is. Denk maar aan het wel/niet tonen van emoties, verbaal geweld in de relatie, etc.
Vaak denk je dat de kinderen er niets van meekrijgen, want ze liggen al in bed of je ‘weet het te verbergen’. Ken je de goedpratertjes? Zelfs het ‘verbergen’ van de situatie lukt je nimmer voor de volle 100%. Onder andere je lichaamstaal verraad je en ook dit zullen kinderen na-apen.
Mijn kinderen doen mij ook na. Ze kennen niet meer het geweld in de relatie zoals het was. Nu kopiëren ze de positieve impact. En dat maakt het soms wel wat hilarisch. Mijn 6 jarige die aan de telefoon tegen oma vertelt dat we vandaag niets in de planning hadden staan, waardoor we een dagje thuis waren gebleven. Ze kopieert mijn stijl van praten en dat brengt een lach teweeg.
Maar het tegenovergestelde is het geval bij geweld in de relatie. Het brengt een traan teweeg als je ziet wat je kinderen langzaam worden.
Veel van het gedrag van kinderen wordt aangeleerd door de ouders. Ze kijken hoe je met situaties om moet gaan. Of dat in hun latere leven handig en verstandig is, dat is natuurlijk maar de vraag. Een vraag waar je eigenlijk zelf wel het antwoord op hebt als je naar jouw situatie kijkt, even stilstaat en goed kijkt.
Gedrag wordt aangestuurd op basis van emotie, niet op basis van denken. De allereerste impuls komt uit je lijf en niet je hoofd. Je kunt niet alles rationeel benaderen en kinderen al helemaal niet. Jij doet het niet doordacht, je doet het op basis van je emotie. Je bent bang voor zoveel. Je bent angstig voor hem, een toekomst alleen, het geweld, etc. Op basis van die emoties stel jij je gedrag in.
Het is een soort automatisme dat al voorgeprogrammeerd lijkt te zijn op overleven. Het is actie en gelijk reactie. En dat is ook wat je kinderen kopiëren. Verander de situatie en zorg voor een positieve impact. Krijg inzicht in het achterliggende mechanisme.
Het achterliggende mechanisme
Jij bent hun voorbeeld en je gekozen partner evenmin. Jullie allebei handelen op basis van patronen uit het verleden, waardoor je een zekere rol binnen de relatie hebt ingenomen om met de situatie te kunnen dealen. Jullie triggeren beide die dingen van elkaar die de relatie in het geweld steeds verder zuigen. Ik zeg niet dat jij verantwoordelijk bent voor het gedrag van de ander, want dat ben je nimmer. Je bent verantwoordelijk voor jezelf!
Ik zeg je dat de manier waarop je reageert is niet voor het eerst. Het is hetzelfde als een vergelijkbare situatie vorige maand, vorig jaar, een paar jaar geleden of zelfs uit je jeugd. De omstandigheden zijn wellicht anders, echter de kern van jouw reactie niet. Dat wat wordt getriggerd zet een mechanisme in werking dat al voorgeprogrammeerd is. Dat al is ontwikkeld in je jeugd. Een mechanisme dat zich ontwikkeld bij jou kinderen en zich heeft ontwikkeld bij jouw partner.
Je kunt meer zicht en grip krijgen op jouw triggers, waardoor je aan de slag kunt gaan om je reactie te veranderen. Daarmee verander jij als persoon. En wie weet je omgeving ook, maar dat hoeft niet. Je kunt ook dusdanig wakker worden geschud dat je uit de situatie stapt. Het vertrouwen is toch al weggeslagen en het geweld in de relatie is alleen maar verergert.
Je lichaam leer je aan om anders te reageren. En elke keer als dat lukt, dan bouw je aan een nieuw mechanisme van reageren en heb jij je oude patroon doorbroken. Een hele overwinning! Een heel nieuw leven! Je komt weer sterker in je schoenen te staan.
Deze punten leiden uiteindelijk naar meer zelfbeheersing, naar een gevoel van grip op de situatie hebben, zelfverzekerd zijn, tevreden zijn met jezelf en jouw reacties. Je zou het nog niet voor een miljoen met verbaal geweld in de relatie doen.
Mits je ervoor kiest om het patroon te doorbreken.
Stop geweld in de relatie
Jij kan ervoor kiezen om het geweld in de relatie te laten stoppen. Dat het patroon niet nog 3 generaties verder vooruit gaat. Dat het stopt bij jouw keuze. Het gaat om drie belangrijke stappen die je nu kan zetten:
#1 Herkennen dat de situatie niet wenselijk is. Dat hoe je de dingen nu aanpakt, niet wenselijk zijn. Niet voor jezelf en ook niet voor je omgeving (je kinderen). Dat je de consequenties ziet van de keuzes die je maakt, de gedragingen die je doet of nalaat.
#2 Wordt er bewust van. Sta even stil en kijk eens goed om je heen. Was dit echt het leven wat je voor ogen had voor jezelf? Is dit het leven waar je in wilt blijven? Is dit alles wat je uit het leven kunt halen voordat je er niet meer bent? Kijk echt eens goed om je heen. Kijk eens naar je kinderen. Bedenk hoe hun toekomst zich aan het vormen is en hoe hun relaties eruit kunnen komen te zien.
#3 Neem een besluit. Stop met het voor je uit schuiven met excuusjes als “Dat komt wel” of “Het is nu niet het juiste moment”. Je hoeft het niet extra te forceren, maar kijk eens of je er écht iets aan wilt veranderen of dat het slechts uitstelgedrag is. Zoek contact met anderen die het patroon hebben doorbroken. Put kracht uit hun kracht. Je kunt mij altijd een mail sturen op elisabeth@zodietyfuskerstboomstaat.nl om te praten over je relatie. Geweld in relaties zijn voor geen van de betrokken partijen goed. En ook al wil je het geweld in de relatie oplossen, daarvoor is vertrouwen het fundament dat al stukgeslagen is.
Wat zie jij als je stilstaat en jouw situatie eens bekijkt? Wat kopiëren jouw kinderen al van het geweld in de relatie? Als je al uit het geweld van de relatie bent, hoe zijn de kinderen verandert? Zorg voor die positieve impact, zodat de kinderen zich ontwikkelen tot evenwichtige volwassenen. Post hieronder jouw reactie op dit artikel.
Ik koos voor mezelf toen ik niet langer de confrontatie kon ontwijken en de klap incasseerde. Ik herkende de situatie, werd bewust van alles en nam een besluit. Ik heb voor een half uur gezocht naar een pauze knop, een stop knop en zelfs een terugspoel knop. Want mijn leven leek die van een film, het kon niet waar zijn. Ik stond stil op dit moment en nam alles in. Mijn kinderen mochten in deze omstandigheden niet opgroeien. Ik wilde hun voorbeeld worden van kracht en moed. De Leeuwin die haar kinderen zou beschermen.