Ik ben zeker niet een voor-altijd-samen soort persoon, maar ook niet het tegenovergestelde. Echter zijn er die omstandigheden die je vergiftigen, omstandigheden waarbij je niet gelukkig in relatie bent. Een relatie waar je in blijft ver voorbij de houdbaarheidsdatum en je jezelf regelmatig afvraagt waarom je niet weggaat. Waarbij je je ook vaak afvraagt of je wel echt ongelukkig in relatie bent.
Als het nu echt zo simpel zou zijn om je boeltje in te pakken, en te vertrekken, had je het vast allang gedaan. Gewoon elkaar de hand schudden, uitzwaaien en that’s it. Onderweg naar een gelukkig leven en tot nooit meer ziens.
Echter, het is niet zo simpel. Een breakup is het begin van een emotionele rollercoaster, vol twijfel en valkuilen als een rebound relatie.
Wanneer je niet gelukkig in relatie bent, voel je je diep ongelukkig. De vraag waarom je blijft en niet weggaat, knaagt dagelijks aan je. Het gaat er dan niet om wie er gelijk heeft of waar de ruzie over ging, maar het gaat om het effect van de relatie op jou:
1 Je bent jezelf kwijt
2 Je speelt met de gedachte van een ander leven
3 Je houdt jezelf voor dat het zo slecht nog niet is
Dit zijn de 3 kenmerken van ongelukkig in relatie zijn. Je voelt je gevangen en je komt er niet uit. Het is een sterk gevoel van verstikking of geen keuzes hebben, dat de angst voedt. Een gevoel verre van gelukkig zijn. Een gevoel waardoor je elke dag in je hoofd hoort gonzen: “Ik ben niet gelukkig in relatie“. De relatie zou je allerminst ellendig moeten voelen. En als je je toch in zo’n relatie bevindt waar je je niet gelukkig en vermoeid voelt, ben je beter af alleen. Je zou je je namelijk beter moeten voelen over en met jezelf in een relatie.
En toch blijf je in een relatie waar je niet gelukkig mee bent. Hoe komt dat?
In dit artikel geef ik je de 5 redenen waarom jij blijft in deze relatie:
#1 Angst
#2 Schaamte
#3 Kinderen
#4 Afhankelijkheid
#5 Herhaling
Er zijn er vast nog veel meer te noemen, als gewoonte, routine, luiheid, kameraadschap, etc. Echter deze 5 redenen komen herhaaldelijk terug als je mensen vraagt waarom ze zo lang niet gelukkig in relatie zijn gebleven, waarom ze niet eerder er uit zijn gegaan om te omarmen wat ze nu hebben bereikt. Het gevoel van gelukkig, vrijheid en onafhankelijkheid.
En nu krijg jij de kans om door te prikken waarom jij nog niet weggaat uit de relatie… Wat doe jij na het lezen van dit artikel?
#1 Angst
Angst is de grootste boosdoener om in de relatie te blijven. Angst is de meest slechte leider ooit. Het ontneemt je van je zelfvertrouwen en geeft je valse veiligheid. Om uit de relatie te stappen, zul je deze angst dus onder ogen moeten komen en jezelf een schop onder de kont verkopen om daadwerkelijk die stap te zetten.
Angst is een groot woord en beslaat vele angsten die je in de relatie kunnen vasthouden. Je kunt angst hebben om alleenstaande moeder te worden, angst om eenzaam te worden, angst voor het financiële stuk, angst voor een nieuwe toekomst, etc. Het is allemaal nieuw gebied. En als je in een relatie in geweld zit, leg je de angst binnen de relatie op de ene kant van de weegschaal en aan de andere kant de angst om zonder relatie te zijn. De weegschaal weegt zwaarder aan de kant om zonder relatie te zijn.
Het is voor veel mensen beangstigend om geen relatie te hebben, aangezien wij mensen, ingesteld zijn om samen te zijn. Daarom ligt een rebound relatie op de loer, waar je al snel jezelf terug vindt in een nieuwe intieme relatie om de eenzaamheid te verslaan.
Je kunt ook angst hebben om de knoop door te hakken. Het gevoel te hebben van ‘geen weg meer terug’. Echt een grens te trekken en voor jezelf te gaan staan en tegen de ander zeggen dat het over is. Dat is een enorme stap, bedenkende dat je in een ongelukkige relatie jezelf kwijt kan raken. De gedachte om te zeggen dat het over is, bezorgt je al hartkloppingen.
Om je angst te overwinnen is het een kwestie van doen! Je kunt je ook mentaal voorbereiden door bijvoorbeeld een visionboard te maken ter motivatie wat je wilt bereiken, zodat de weg ernaartoe helderder wordt en minder angstig. Praat erover met anderen en pak binnen de relatie wat meer je eigen leven op. Onderzoek de realiteit of je angst daadwerkelijk terecht is of slechts een illusie om je te houden waar je je gevangen voelt. Op basis van dit onderzoek kom je op de antwoorden hoe je wel uit de relatie weg kunt gaan en nog specifieker, hoe jij dat kunt gaan realiseren.
Laat je leiden door je verstand, niet door angst!
#2 Schaamte
Als je uit de relatie stapt, geef je dus toe dat de relatie niet werkte. Je moet heel veel dingen gaan regelen en veel mensen onder ogen komen die vragen wat er is gebeurd en je sterkte wensen. Je hebt al die tijd emotioneel geïnvesteerd in de relatie en nu ben je op een punt gekomen dat je die investering loslaat. Alles wat je samen deelde is er niet meer en je moet alles gaan verdelen. Dat kan beschamend zijn.
Als je niet gelukkig in relatie bent, loop je een verhoogd risico om jezelf kwijt te raken. Het is beschamend voor jezelf om te erkennen dat je het zover hebt laten komen en dat je eigenlijk meer hebt verloren dan dat je bent gegroeid. Het voelt beschamend om aan te kloppen bij instanties en vrienden voor hulp waar nodig, denk aan het zoeken naar een eigen huisje, opslag regelen voor jou spullen, gezamenlijke vrienden uitjes….
Waardes die je hoog hield als het op een relatie aankomt, als loyaal zijn aan elkaar, laat je los. Je komt jezelf onder ogen en wat je belangrijk vindt in het leven en dat dit niet lukte. Dat je iets stuk maakt, waar je eerst heilig in geloofde. Al die gevoelens sturen aan op schaamte.
Als er sprake is van geweld in de relatie, heb je ook sterk het gevoel dat je niets beter kunt krijgen en dat je het moet doen met hem. Als je dan weggaat uit de relatie, schaam je je voor jezelf, omdat jou is verteld dat je niets beter kunt krijgen. Je gooit het beste wat je had weg (tenminste zo voelt het). Nog erger wordt het als de buitenwereld het allemaal niet heeft gezien en dacht dat jullie ontzettend gelukkig waren samen. Dan heb je een extra barrière te doorbreken om te vertellen wat er achter de voordeur plaats vond. Dan moet je gaan vertellen wat er gebeurde, waar je je voor schaamt.
Je wilde gewoon iemand die van je hield, en dat deed hij …. op zijn eigen unieke (verdraaide) manier
Maar laat die schaamte voor wat het is. Het is het begin tot een versterkt zelfvertrouwen. Vanuit die schaamte kun je gaan groeien en begrijpen dat er op een dag iemand in je leven komt, die je laat inzien waar de ander echt niet bij je paste.
#3 Kinderen
Hoe vaak dit argument wel niet voorbij komt, ongelooflijk. Hoe zou het voor de kinderen zijn als je beslist om weg te gaan? Dan is er opeens één ouder niet meer thuis voor de kinderen. Misschien is je partner wel geweldig voor de kinderen, en wil je ze gewoon niet scheiden en blijf je liever niet gelukkig in relatie, dan dat je gelukkig bent. Je zet de kinderen boven jezelf, en cijfert jezelf weg.
Op die manier hebben de kinderen in ieder geval nog twee ouders in huis, ondanks dat ze niet gelukkig in relatie zijn. Beter dat, dan dat ze twee gelukkige ouders hebben die geen partners meer van elkaar zijn, maar nog wel ouders kunnen zijn. Stel je voor, dat zou echt erg zijn voor de kinderen.
Of zouden de kinderen je liever gelukkig zien? JA!
Kinderen willen graag hun ouders gelukkig zien. Het is aan jou om dat voorbeeld ook te geven. Kinderen moeten niet de reden zijn om bij elkaar te blijven en kinderen willen ook niet de reden zijn dat ouders bij elkaar zijn. Kinderen willen dat ouders uit liefde voor elkaar blijven. Dat zien ze ook bij vriendjes en vriendinnetjes en ze hebben ook vriendjes en vriendinnetjes van gescheiden ouders.
Tja, niet alle relaties eindigen op een vriendelijk en goed ouderschapsniveau. Er kan ontzettend veel aan vooraf zijn gegaan om die knoop door te hakken, omdat je ver voorbij de houdbaarheidsdatum door bent gegaan. Dan is er nog zoveel spanning en frictie uit het verleden als partners, dat het ouderschapsniveau onmogelijk lijkt om te halen.
Toch is dit mogelijk met de juiste mediator. Iemand die durft om met jullie het verleden aan te pakken en ervoor te zorgen dat dit stuk tussen jullie als partners een plek krijgt. Daar moeten jullie samen hard aan werken. Want dat is de basis voor het ouderschap. Ik geloof niet in vergeten. Iets wat je vaak meekrijgt, dat je niet over het verleden mag praten. Dat houdt jullie vast in het verleden, en ver weg van het gezamenlijk ouderschap.
En de kinderen waren toch de reden dat jullie bij elkaar bleven? En als je dan toch weggaat wanneer je niet gelukkig in relatie bent, blijkt dat de kinderen er niet eens voor kunnen zorgen dat jullie ouders kunnen blijven. Dan is het toch vreemd dat het eerst het argument was om te blijven.
Wel ben ik van mening dat als er kinderen betrokken zijn, dat je er echt alles aan hebt geprobeerd om de relatie te laten werken. Dat betekent niet dat als er sprake is van geweld, dat je moet bezien hoe het afloopt. Dan ben je het je kinderen zelfs verplicht om uit de relatie te stappen. Zij krijgen anders het verkeerde voorbeeld mee en zullen dit kopiëren. Zelfs getuige zijn van verbaal partnergeweld wordt al geclassificeerd als kindermishandeling.
Dus als er geen sprake is van enige vorm van geweld in relatie, zorg dan dat je wel alles hebt geprobeerd en niet zomaar opgeeft. Kinderen mogen echt wel het voorbeeld krijgen dat er geen pasklare oplossing is voor het probleem tussen jullie als partners en dat het niet opgelost kan worden. Kinderen mogen echter niet de reden zijn om bij elkaar te blijven.
#4 Afhankelijkheid
Afhankelijkheid is ook een enorme trigger om te blijven wanneer je niet gelukkig in relatie bent. Afhankelijk van zijn liefde en intimiteit, dat je dan niet meer zult ontvangen. Afhankelijk van de inkomensbron. Afhankelijk van een dak boven je hoofd, etc.
In de relatie zijn er genoeg dingen op te noemen waar jij jezelf afhankelijk bij voelt. Echter is het net zoiets als bij angst, iets wat je moet overwinnen. Iets wat je moet uitzoeken of het echt wel reëel is of slechts een gecreëerde of gegeven afhankelijkheid.
Afhankelijkheid heeft een grote overlapping met angst. Je leven nu heeft een zekere routine. Je weet wat je aan elkaar hebt en wat er van je wordt verwacht. Je hebt structuur en een zekere zekerheid. Misschien woon je samen, heb je een huis gekocht, ben je een huis aan het verbouwen, hebben jullie kinderen, etc. Je voelt je dan afhankelijk van zijn inkomensbron, zijn kennis van verbouwingen, zijn opvang van de kinderen als jij werkt of even weg wilt, etc.
Je vraagt je dan sterk of hoe je dit allemaal zelf zou moeten regelen, hoe je onafhankelijk kunt worden en in controle kunt zijn over je leven. Die afhankelijkheid geeft je een zekere vrijheid en comfort, die je (nog) niet wil opgeven.
Echter veel dingen kun je prima zelf regelen. Er zijn voldoende scholieren die graag komen oppassen, zodat jij alsnog wat kunt gaan doen. Je kunt gaan solliciteren voor eigen financiële zelfredzaamheid. Je kunt langzaamaan juist je eigen spulletjes gaan verzamelen en ergens opslaan, zodat je dat alvast hebt. Je kunt sparen door wat spulletjes te verkopen. Je kunt onderzoeken of je wilt blijven wonen waar je woont, of dat je zou willen verhuizen. Kijk of je particulier kunt huren of via sociale huurwoningen. Bekijk de voorwaarden voor urgentie en wat de kosten zijn voor verhuizing.
En als je binnen de relatie onafhankelijker wil worden, dat kan. Zorg voor een oppaspoel, ga een opleiding doen, een cursus en/of een workshop. Of geef je op als vrijwilliger. Als je wilt sporten, sluit je dan aan bij één met kinderopvang (mits je kinderen hebt). Ga lekker een weekendje naar je ouders (met of zonder de kinderen). Ga meer je eigen leven leiden en stel je niet zo afhankelijk op van hem. Als hij niet mee wil naar de bioscoop, ga dan alleen of vraag een vriendin.
Laat anderen niet bepalen wat je wel/niet doet, maar bepaal het zelf.
#5 Herhaling
Een verpakt argument is dit om in een relatie te blijven. Misschien ben je zelf opgegroeid bij gescheiden ouders en heb je je als kind voorgenomen om zelf niet in zo’n situatie te belanden. Je wilt niet dat het verleden zich herhaalt voor jouw kinderen, omdat je dat zelf zo vreselijk hebt gevonden.
Daarnaast kan het weleens de zoveelste relatie zijn die op de klippen zou lopen. Dan moet je weer van alles regelen om echt uit elkaar te gaan en op eigen benen verder te kunnen. Dan moet je weer door die emotionele rollercoaster van rouw heen, wat je de vorige keer ook geen plezierige rit vond.
Je wilde gewoon dat dit de ware was, waar je je hele leven gelukkig mee zou zijn.
Je had niet bedacht dat je niet gelukkig in relatie zou eindigen. Doordat het verleden zo knaagt, loop je het risico dat je de situatie bagatelliseert en het verbloemt als stress, een dip, werk, geld, etc. En dat je voor de rest wel prima met elkaar kan opschieten. Gevoelens van schaamte spelen hier een grote rol.
Je wilde enkel een gelukkige relatie, eentje die je had voorgesteld, voor jezelf had weggelegd en dacht te hebben gevonden. Niets was minder waar. Je bent niet gelukkig in relatie. Je bent jezelf kwijt, droomt van een andere toekomst en houdt jezelf voor dat het zo slecht niet zo is.
Tijd om het verleden te laten voor wat het is en je lessen eruit te halen die je meeneemt in je leven. Tijd om de toekomst weer vol zonneschijn te zien en te bouwen. Laat de luchtkastelen maar instorten en laat de realiteit binnen. Je weet door het verleden wat je ook kunt winnen, en dat het niet enkel draait om verlies.
Verlies kun je overwinnen om resultaat te behalen.
Niet gelukkig in relatie
Het is dus aan jou, wat zwaarder weegt. De 5 redenen dat je in de relatie blijft, of datgene wat je eigenlijk wilt bereiken. Betekent dit automatisch einde relatie?
NEE! Niet, als je binnen de relatie genoeg ruimte hebt om jezelf te veranderen en je eigen dingen te kunnen gaan doen om afhankelijkheid te doorbreken. Onderneem ook meer dingen met de kinderen alleen. Als je partner niet mee wil, prima, jij gaat. Zorg voor een eigen financiële inkomstenbron. Dit kan werk zijn, een eigen bedrijfje, een boek schrijven, inkopen en verkopen, etc. Doe ook wat terug in de vorm van vrijwilligerswerk. Dit geeft je partner de kans om mee te veranderen. Gebeurt dit niet? Dan heb jij allang niet meer 5 redenen waarom jij niet weggaat….
JA! Als er sprake is van geweld in relatie, vertrek! Blijf niet langer. Ga er niet over praten, vraag niet of hij wil veranderen. Vertrek! Je hebt geen 5 redenen om te blijven. Je hebt 5 redenen om te gaan!
Herken jij de 5 redenen die je weerhielden om te gaan? Wat was de doorslag om niet langer niet gelukkig in relatie te zijn? Heb je jezelf verandert of ben je uit de relatie gestapt? Geef een reactie onder het artikel en inspireer anderen.
De genoemde 5 redenen, hielden mij ook gevangen in de relatie. Vooral de angst om alles alleen te doen, aangezien hij hoofdzakelijk zorgde voor een inkomen en mij belette om te werken. Ook het verdelen van de spullen zou ervoor zorgen dat ik met kinderen bijna alles opnieuw moest aanschaffen. En ik voelde me ook verplicht tegenover de kinderen om samen te blijven als gezin, en dan liever niet gelukkig in relatie te zijn dan dat ik gelukkig zou worden. Ik cijferde mezelf weg en raakte mezelf kwijt in mijn relatie in verbaal geweld. Uiteindelijk had ik 5 redenen om te gaan:
#1 Kracht om grenzen te stellen
#2 Zelfvertrouwen in mijn keuze
#3 De kinderen
#4 Onafhankelijkheid
#5 Nieuwe toekomst